Wierszyk (no może utwór rymowany) o mnie

I się zaczyna:
"Żył raz w Imperium kowal pewny,
Starego krasnoludzkiego ludu krewny,
Leonardo go nazywano wszędzie,
Gdyż, jak Da Vinci wiele żywotów przędzie [nie jestem pewnie pisowni],

Jako rzemieślnik wykuwał rzeczy praktyczne,
A jako literat pisał utwory liryczne,
Mimo wszystko złotnictwo jego największą pasją było,
Co w tych czasach nikogo nie dziwiło,

Kowal ten też należał do klanu pewnego,
W całej krainie dobrze znanego,
Strażnicy Północnych Rubieży klan ten zwali,
I niemal wszyscy odrazu go pokochali,

A teraz słuchajcie panowie i panie,
Bo czas mnie nagli niesłychanie,
Nie zadzierajcie nigdy ze Strażnikami,
A ni ze sprzymierzonymi im klanami,
I kupujcie u Leonarda kowala,
I oczywiście niechaj Panu naszemu będzie chwała"

1, 2 zwrotka: omnie
3 zwrotka: o klanie
4 zwrotka: informacja Laughing

Leonardo napisał:

I się zaczyna:
"Żył raz w Imperium kowal pewny,
Starego krasnoludzkiego ludu krewny,
Leonardo go nazywano wszędzie,
Gdyż, jak Da Vinci wiele żywotów przędzie [nie jestem pewnie pisowni],

Jako rzemieślnik wykuwał rzeczy praktyczne,
A jako literat pisał utwory liryczne,
Mimo wszystko złotnictwo jego największą pasją było,
Co w tych czasach nikogo nie dziwiło,

Kowal ten też należał do klanu pewnego,
W całej krainie dobrze znanego,
Strażnicy Północnych Rubieży klan ten zwali,
I niemal wszyscy odrazu go pokochali,

A teraz słuchajcie panowie i panie,
Bo czas mnie nagli niesłychanie,
Nie zadzierajcie nigdy ze Strażnikami,
A ni ze sprzymierzonymi im klanami,
I kupujcie u Leonarda kowala,
I oczywiście niechaj Panu naszemu będzie chwała"

1, 2 zwrotka: omnie
3 zwrotka: o klanie
4 zwrotka: informacja Laughing

Fajny wierszyk